Vertrouw vakantiefoto’s niet

Beelden zeggen meer dan duizend woorden. Liegen kunnen ze net zo goed. De norm voor persfotografie (‘laat het beeld intact’, leg het vast zoals het is) geldt niet voor vakantiefoto’s. Het is een spannend hellend vlak. Want wat is echt en wat niet?

Voor dit straatbeeld in het Elzasstadje Eguisheim zat ik ruim een half uur te wachten op een moment zonder toeristen. Het is een lang straatje en continu slenterden er toeristen doorheen. Ik wilde een foto zonder mensen dus er zat niks anders op dan geduld hebben. Na vier seconden was de stilte, waarvan je hier dus een flits ziet, weer voorbij.

Dit tafereeltje in Colmar is – eenmaal thuis – een beetje nabewerkt: het witte beeldmerk van Credit Agricole heb ik uit het boogje achter de hoodie weggegumd, en ook uit de weerspiegeling in de ramen. Een eenvoudige ingreep die het beeld er – vind ik – rustiger en beter op maakt.

En als we dan toch aan het nabewerken zijn: de dreumes op deze kade in Colmar, ‘la Petite Venise’, was helemaal niet zo eenzaam als op dit plaatje. Hier liggen negen (!) foto’s over elkaar heen. Allemaal ter plaatse met een statief gemaakt, en overal heb ik de toeristen er uit geknipt. Resultaat: een jochie in een verder lege straat.

Ik heb uiteindelijk vooral mezelf ermee. Want over een tijdje denk ik terug aan deze heerlijke week, en als ik dan de foto’s zie, herinner ik me het geknutsel in Photoshop-broertje GIMP. En ik zal niet meer weten welk beeld ‘authentiek’ was, en welk geshopt.

Sybren Visser maakt fotoreportages en is tekent de verhalen op die de beelden verbinden. Contact