Geen beeld

We hebben afgesproken om te gaan lopen. Op een plek die uitnodigt om mooie platen te schieten. En dus hebben we een tas om de schouders hangen die vol zit met apparatuur.

En met dat lopen komt het goed. De plek is fraai. Maar de camera blijft wonderlijk genoeg de hele wandeling in de tas. We stellen het vast, en besluiten het als een gegeven te zien. Een probleem is het geenszins. Waarom is dat?

We komen tot de conclusie dat niet het fotograferen, maar het ontspannen als belangrijkste doel gold van onze afspraak. Fotograferen kon als middel tot dat doel dienen, net als wandelen en bijkletsen.

Of friet eten bij een cafetaria. Of ijs in het dorp. Zo werd het een geslaagde wandeling, een werkelijke fotografeer-afspraak. Maar beeld ervan blijft niet.

Of toch. De lange oprijlaan die werd geflankeerd door bloeiende witte hortensia’s. Daarvan maakten we geen foto. Maar het beeld blijft wel bij.