Alledaags

Ga eens iets fotograferen of filmen wat heel gewoon is. En je zult dingen zien die bijzonder zijn.

Toen ik op de dijk bij Culemborg reed, zag ik een man en een vrouw van middelbare leeftijd. Hij ging – beetje stijfjes – op een knie in het weiland, zij zat een paar meter bij hem vandaan op een hekje in de avondzon. Hij knielde, en hield met halfgestrekte armen een cameraatje tussen hen in. Ze waren zo’n 200 meter bij me vandaan en ik moest natuurlijk ook op de weg kijken. Maar ik zag dat ze straalde. Het zou een mooie foto worden, met de vrouw, het land en de rivier.

Vlak bij het veer staat het mooiste huis op Houtens grondgebied. Het is sprookjesachtig, groot en oud. Wit met donkere balken, “volledige vergunning” staat er op de gevel. Hoge bomen op het erf en veel fleurige bloemen sieren het tafereel op. Het pand staat te koop.

Foto: Funda

Nu zaten er een man en een vrouw op tuinstoelen in de schaduw van hun huis. Vriendelijk zwaaiden ze naar alle automobilisten die langsreden. Ik stopte en maakte een praatje met ze. De man – “Je moet hard praten, hij hoort niet zo heel goed!” – woonde er al 83 jaar. Het was zijn geboortehuis. Ze hadden er een cafe en een boerderij gehad. Maar hun zoons wilden het grote huis en het boerenbestaan niet overnemen. “En nu gaan we naar een kleiner huisje in Schalkwijk”. Ik moest denken aan een oude man die de aanstaande verhuizing naar een verzorgingshuis niet overleefde. Maar zei er niets over. Wenste ze succes met de verkoop.

Dit werd het filmpje voor de alledaagse werkelijkheid – serie.